1. tabuları yıkarım ama bulaşıklara karışmam.
  2. bu başlığı ne zaman görsem içimden "hayatta en hakiki mürşit turşucu hurşittir." yazmak geliyor... sonra kendimi tutuyorum.
  3. ''evrenin bile bir sınırı olabilir, tam emin değilim. ama insan aptallığının bir sınırı yoktur.''

    albert einstein

    hakikaten hikmetinden sorgu sual olunmaz ama yaradan insanların önemli bir kısmını kapmış koyvermiş. o kapmış koyvermiş, kapılıp koyverilenler kapılıp koyverildiklerinin farkında ama yine de konuşuyorlar, saçmalıyorlar. zaman zaman karşımda ki insan konuşurken kal geliyor. aklımdan geçen tek şey '' bir insan nasıl bu kadar aptal olabilir? '' oluyor. hayır aptal olabilir sıkıntı değil ama ben aptalım diye düşünüp susmuyor.
  4. ben hocaya hoca demem utanirim, hoca hocamın hocasiysa.

    ismini alamadığım profesör bir sosyolog

    onceden hazırlanmış olduğunu düşündüğüm bir konuşmanın parçasıydı ama doğaçlama olmasa bile vurucu.